THE FOLLOWING is een nieuwe Amerikaanse serie met Kevin Bacon in de hoofdrol. Warner Bros. was zo vriendelijk om ons een recensie-exemplaar te bezorgen, maar voor we de DVD in onze brievenbus aantroffen, hadden we – geven we met enige schaamrood op de wangen toe – er nog nooit van gehoord. Zelfs al was de reeks reeds bij ons op de televisie te zien. Ondertussen is het ook al bekend dat er een 2de seizoen van komt, goed nieuws dus voor de fans.
De pitch klinkt alleszins al interessant. De FBI meent dat er momenteel 325 actieve seriemoordenaars aan het werk zijn in de Verenigde Staten. Even ruw gerekend, is de kans dat je 1 van die ongure types in Amerika tegen het lijf loopt 0.0001%. THE FOLLOWING vergroot die kans door hen allemaal in een uitgebreid netwerk aan elkaar te linken. De seriemoordenaars staan in onderling contact met elkaar en de vraag wordt dan ook gesteld wat er zou gebeuren indien die 325 allianties over het gehele land zouden vormen? Wat als er een briljante, psychotische seriemoordenaar in staat was om iedereen te verenigen? Joe Carroll(James Purefoy) is de briljante psychotische seriemoordenaar van dienst, een ex-leerkracht geïnspireerd door het werk van Edgar Allan Poe, die met zijn groep followers een soort van seriemoordnaars-sekte heeft opgericht. Voormalig FBI-agent Ryan Hardy (Kevin Bacon) krijgt de ambigue eer om hen een halt toe te roepen. Want hij kent als geen ander Carroll en zijn modus operandus. Dus wordt de ex-agent terug aangenomen en moet hij Carolls plannen verijdelen. Wat volgt, had een spannend kat-en-muisspel moeten zijn, waarbij de FBI steeds weer achter de feiten aan lijkt te lopen.
alle cliché’s doen de revue
Zoals gezegd klinkt de pitch interessant, maar de uitwerking laat absoluut te wensen over. Zowat alle cliché’s doen meermaals revue. En het begint al meteen goed. Hardy heeft een kater wanneer hij wordt wakker gebeld, een shot van een lege fles moet dit voor de niet-verstaanders extra in de verf zetten. Zijn voormalige FBI-baas belt hem om met de wijze woorden “we hebben je nodig Hardy” en uiteraard reageert Hardy met de woorden “I’m not an agent anymore”. Typisch. Compleet onbegrijpelijk, is het feit dat Hardy overal aanwijzingen ziet, maar ookal hadden zij hem nodig, wordt hij door niemand ernstig genomen. Versterking is al evengoed een overbodige luxe, waarom niet gewoon overal alleen binnenstormen. Of dat nu een donker pand is of een vervallen loods, Hardy werkt solo en het liefst negeert hij alles wat enigszins op een schakelaar en dus lichtbron lijkt. Want Hardy werkt solo, ongewapend én in het donker. En om er nog één cliché gratis bovenop te gooien, wanneer ‘een moordenaar’ Hardy in de tang heeft, steekt die eerst een uitgebreide monoloog af om zijn daden te verklaren. Want zo hoort dat nu eenmaal.
Kevin Williamson is niet bang van wat cliché’s, sterker nog, in de SCREAM films benoemd hij ze letterlijk voor ze plaats vinden. Dat soort humor ontbreekt hier compleet. De toon van de serie is ernstig, duister en de spanning wordt zo hoog mogelijk kunstmatig opgevoerd. Goede series slagen erin om boven de cliché’s uit te komen, ookal zitten die er vaak evengoed in, maar je bent als kijker bereid dat te overzien. Denk daarbij maar gerust aan THE KILLING, de Scandinavische versie weliswaar. THE FOLLOWING daarentegen slaagt daar absoluut niet in, sterker nog, de serie weet zelfs niet eens te boeien. Je voelt je als het ware verplicht om de volgende aflevering te bekijken en dat is nooit geen goed teken. Verder ontbreekt het je ook aan enige affiniteit met de personages en alles wordt in een hoog tempo, vaak te hoog, op je afgevuurd. Er moet geregeld zoveel in 1 aflevering gepropt worden, dat wanneer de zoveelste vergezochte wending zich aanbiedt, het je gaat ergeren.
maar er is ook een positieve noot
Erg negatief allemaal, maar het is lang niet al slecht. Het idee dat in elke schaduw een mes kan schuilen, drijft je als kijker geregeld naar het puntje van je stoel. Een litertje bloed meer of minder steekt ook niet zo nauw, sterker nog bij momenten is THE FOLLOWING, zeker voor een mainstream tv-serie, behoorlijk luguber. Ook het sektarische en de link met het werk van Poe werkt goed, dat de serie daar naar vernoemd werd, lijkt me dan ook een vrij logische keuze. Zowat elk personage die je ontmoet in de serie kan zich op elk moment onthullen als een gewiekste killer. En op den duur ga je echt ook spoken zien. Ook de acteurs (niet in het minst Kevin Bacon en James Purefoy) doen meer dan hun best om de serie overeind te houden.
Warner Bros. heeft een mooie catalogus, laat daar geen twijfel over bestaan, maar THE FOLLOWING, desondanks zijn interessante uitgangspunt, is allerminst een paradepaardje in hun catalogus. Integendeel ik heb getwijfeld over een voldoende. Maar het is uiteindelijk toch 4,5 op 10 geworden, er zijn nu eenmaal véél betere crime series op de markt. Deze maar eens moet bekijken als die opduikt in je SVOD-abonnement. Of dat nu Rio of Netflix moet worden, maken jullie maar uit.
THE FOLLOWING trailer
THE FOLLOWING is met ruim 660 minuten best een lange serie. De 13 afleveringen zijn sinds eind oktober te verkrijgen op DVD en Blu-ray. Je vindt op beide uitgaves extra’s als From a Dark Place: Maximum Episode Mode, The Thrill of Horror, The Followers Den, The Poe Mask, The Following: Free Megan en Deleted Scenes.
Dank aan Warner Bros. voor het recensie-exemplaar.
© Cineme.be
Stijn
The post Word follower van Joe Carroll in THE FOLLOWING appeared first on Cineme.